Oporność na insulinę tłumaczy się, jako niewystarczającą wrażliwość komórek ludzkich na hormon – insulinę. Jeżeli pojawia się insulinooporność objawy szybko dadzą się zauważyć, ponieważ będą zakłócać normalne funkcjonowanie organizmu. Aby utrzymać poziom procesów metabolicznych na odpowiednim poziomie, organizm potrzebuje większej ilości tego hormonu w stosunku do normy, a trzustka zaczyna uwalniać go do krwi w nadmiernych ilościach. Najbardziej znanym działaniem insuliny jest zapewnienie transportu glukozy do komórki. Jednak pełen zakres funkcji insuliny obejmuje również wpływ na metabolizm tłuszczów i białek, wzrost i podział komórek oraz funkcję śródbłonka naczyniowego. W związku z tym insulinooporność prowadzi do zakłócenia wszystkich rodzajów metabolizmu, a także mechanizmów namnażania komórek i uszkodzenia układu naczyniowego.
Insulinooporność – objawy ze strony całego organizmu
Żywy organizm składa się z ogromnej liczby komórek, które oddziałują ze sobą. Ważna jest skoordynowana praca zarówno wszystkich komórek, jak i ośrodkowego układu nerwowego (komórki neuronowe wydają polecenia innym komórkom ludzkiego ciała) Tylko skuteczne przekazywanie informacji i ścisłe wypełnianie jego funkcji przez każdą komórkę może zapewnić organizmowi zdrowe i pełnoprawne istnienie.
Ludzki układ hormonalny to system informacyjny, który reguluje procesy całego organizmu: metabolizm, trawienie, sen i czuwanie, uczucie głodu i sytości, dobry nastrój lub nastrój depresyjny itd. Zdrowie zależy bezpośrednio od tego, jak dobrze hormony przekazują informacje do komórek. Na przykład hormon insulina powinien normalnie odpowiadać za terminowe obniżenie poziomu glukozy we krwi. Ale czasami tak nie jest. Insulinooporność objawia się na różne sposoby, niektóre z nich są bardzo uciążliwe dla chorego.
Czynniki ryzyka wpływające na rozwój insulinooporności
- Nadwaga, otyłość (mężczyźni o obwodzie powyżej 102 cm, kobiety powyżej 88 cm)
- Wiek 40 lat i więcej
- Dziedziczność (krewni z cukrzycą typu 2, nadciśnieniem, miażdżycą)
- Nadciśnienie tętnicze, wysoki poziom trójglicerydów, niski poziomu lipoprotein o dużej gęstości, miażdżyca
- Cukrzyca ciążowa
- Złe nawyki: palenie, alkohol, niezdrowa dieta
Insulinooporność objawy chorobowe
- Wysoki poziom cukru we krwi
- Otyłość brzuszna (tłuszcz brzuszny)
- Niezdolność do utraty wagi lub przybrania na wadze
- Podwyższony poziom trójglicerydów we krwi – powyżej 150 mg / dl (na czczo)
- Poziom cholesterolu HDL wynosi powyżej 40 mg / dl u mężczyzn i 50 mg / dl u kobiet
- Podwyższone ciśnienie krwi
- Zwiększone uczucie głodu, pragnienia
- Depresja, bezsenność
- Niezdolność do koncentracji, senność (szczególnie po jedzeniu)
- Uczucie mrowienia kończyn, częste drętwienie, skurcze mięśni łydek
- Popękane pięty
- Krótkotrwałe zaburzenia widzenia (mgła, rozmycie)
- Zawroty głowy
- Przebarwienia i wysypki (czerwone plamy na ciele, brodawczaki)
- Duża liczba drobnych zmarszczek, wiotkość i szorstkość skóry
- Cienie i worki pod oczami
- Włosy w okolicy brody (u kobiet)
- Przerzedzone brwi
- Ciemne plamy i szorstkość (rogowacenie czarne) – na łokciach, kolanach, pięściach i pachach.
Insulinooporność – objawy, na które należy szybko zareagować
- Podstawowym symptomem insulinooporności jest otyłość brzuszna. Co to oznacza? Odkładanie się tkanki tłuszczowej w jamie brzusznej oraz górnej części ciała. Najbardziej niebezpieczna jest jednak otyłość wewnętrzna, to znaczy, że tkanka tłuszczowa odkłada się wokół narządów i zaburza ich prawidłowe funkcjonowanie.
- Wysokie ciśnienie krwi przy insulinoodporności objawia się z powodu takich mechanizmów, jak zatrzymywanie sodu (a w konsekwencji obrzęk) i naruszenie elastyczności ścian naczyń z powodu wysokiego poziomu cukru we krwi.
- Ciemne plamy na skórze pojawiają się, gdy jest zwiększony podział komórek naskórka pod wpływem insuliny (daje impuls do wzrostu wszystkim tkankom).
- Problemy z koncentracją, pamięcią i zaburzeniami świadomości są przejawami nieefektywnego dostarczania energii do komórek. W wyniku insulinooporności komórki mózgowe nie otrzymują odpowiedniej ilości energii.
- U kobiet insulinooporność objawy wykazuje w postaci zespołu policystycznych jajników, któremu towarzyszą nieregularne miesiączki, bezpłodność i hirsutyzm.
Biologiczne działanie insuliny
Insulina aktywuje:
- Wchłanianie glukozy przez mięśnie, tłuszcz, komórki wątroby
- Tworzenie glikogenu w wątrobie (magazyn glukozy)
- Wychwytywanie aminokwasów przez komórki
- Biosynteza DNA, białka i kwasów tłuszczowych
- Transport jonów.
Insulina hamuje:
- Tworzenie glukozy ze związków niewęglowodanowych
- Apoptoza (naturalna śmierć komórki).
Diagnostyka w celu potwierdzenia insulinooporności i objawów
Ujawnienie choroby jest trudnym zadaniem diagnostycznym ze względu na to, że w przypadku insulinooporności objawy nie zawsze są obecne na początku jej rozwoju, co nie skłania chorych do szukania pomocy medycznej. Aby potwierdzić rozpoznanie, trzeba wykonać test insulinowy, doustny test tolerancji glukozy, dożylny test tolerancji glukozy.
Pacjenci z cukrzycą typu 1 i 2 cierpią na niedobór insuliny
Cukrzyca typu 1 – organizm nie wytwarza insuliny. Jest to stan z niskim poziomem insuliny lub bez insuliny, ponieważ przeciwciała zniszczyły substancje, które ją wytwarzają. Niedobór insuliny zapobiega wchłanianiu glukozy do krwiobiegu i pozostaje we krwi.
Cukrzyca typu 2 – organizm nie reaguje dobrze na insulinę i może w konsekwencji przestać wytwarzać wymaganą ilość insuliny. Mogą, więc zaistnieć dwie sytuacje, komórki produkujące insulinę mogą mieć problemy z jej produkcją, więc wyprodukowana zostanie tylko niewielka jej ilość. Druga sytuacja ma miejsce, gdy jest wystarczająco dużo insuliny, ale receptory insuliny przestają być wrażliwe i nie reagują na insulinę we krwi.
