Ekstrakcja, czyli usunięcie zęba to zabieg, który wciąż bywa konieczny w niektórych sytuacjach. Obecnie dentyści dokładają wszelkich starań, aby możliwe było uratowanie zęba, jednak zdarza się, że wyrywanie jest jedyną możliwą opcją. Podpowiadamy jak wygląda wyrywanie zęba i kiedy trzeba to zrobić.
Na czym polega wyrywanie zęba?
Wyrywanie zęba, czyli ekstrakcja, to jeden ze standardowych zabiegów wykonywanych w gabinetach dentystycznych. W większości przypadków zabieg jest przeprowadzany w znieczuleniu miejscowym, dzięki czemu przebieg całej procedury jest bezbolesny. Niestety po zabiegu mogą pojawić się odczucia bólowe, a dodatkowo po podaniu środka znieczulającego pacjent może odczuwać ucisk i rozpieranie w jamie ustnej. Warto zaznaczyć, że w czasach średniowiecznych, renesansowych i nawet późniejszych, wyrywaniem zębów zajmowali się cyrulicy oraz kowale i właściwie była to jedyna forma leczenia uzębienia u ludzi. Dopiero postęp nauki stomatologicznej sprawił, że coraz więcej zębów można uratować, a wyrywanie jest ostatecznością. Pierwszym krokiem, w przypadku ekstrakcji zęba, jest znieczulenie. Później stomatolog Sochaczew używa elewatora, aby obluzować nieco ząb. Ostatnim etapem jest użycie kleszczy ekstraktacyjnych i usunięcie zęba z jamy ustnej.
Wskazania po ekstrakcji zęba
Bezpośrednio po wyrwaniu zęba konieczne jest utrzymywanie jamy ustnej w czystości, aby zapobiec zakażeniu. Dentysta po zabiegu podaje pacjentowi czystą gazę, aby ją zagryźć i w ten sposób wspomóc krzepnięcie krwi. Przez 24 godziny po zabiegu nie wolno palić papierosów, ani czyścić zębów w pobliżu miejsca ekstrakcji. Niestety pojawić się może ból, dlatego warto przykładać woreczek z lodem do twarzy. Czasami dentysta zapisuje także środki przeciwbólowe. Dobrym pomysłem jest picie przez słomkę, a także unikanie gorących płynów oraz wysiłku fizycznego.
Suchy zębodół jako skutek ekstrakcji
W większości przypadków dolegliwości po wyrwaniu zębów pojawiają się zwykle w okolicach trzeciego lub czwartego dnia po zabiegu. Charakterystyczne jest utrudnione gojenie, czyli suchy zębodół, który polega na utworzeniu się skrzepu. W takiej sytuacji konieczne jest stosowanie specjalnych opatrunków oraz przepłukiwanie miejsca po ekstrakcji specjalnymi roztworami. Zwykle po około tygodniu stan pacjenta poprawia się i możliwe jest normalne funkcjonowanie.
Kiedy ekstrakcja zęba to konieczność?
Wyrywanie zęba to konieczność w kilku przypadkach. Przede wszystkim w sytuacji, gdy ząb nie nadaje się już do leczenia zachowawczego, ani protetycznego, a więc na przykład gdy próchnica dotrze w głąb zęba lub pojawi się zakażenie i to już w okolicach kości w jamie ustnej. Do innych przypadków, gdy ekstrakcja zęba jest koniecznością, można zakwalifikować następujące sytuacje:
- ropne zapalenie miazgi,
- martwica, zgorzel miazgi zębów,
- choroby przyzębia,
- złamania korony zęba poniżej szyjki,
- zakażenie odogniskowe,
- zakażenia bakteryjne zębopochodne,
- przetrwałe zęby mleczne.
Czasami usunięcia zęba może być także wskazaniem po leczeniu ortodontycznym, ponieważ lekarz może zdecydować, że usunięcie zęba jest najlepszym rozwiązaniem. W niektórych przypadkach konieczne może być także wyrwanie zęba, jeśli został on załamany. Nie dotyczy to jednak wszystkich sytuacji, tylko tych, w którym nie ma możliwości rekonstrukcji zęba.
